Wandelweekend Voeren

Afgelopen weekend op pad geweest met 16 andere wandelaars. Ons verblijf was het Hostel de Veurs, in Sint- Martens- Voeren in België, waar de taalstrijd nog tussen het Frans en Vlaams bestaat. Dit was een prima onderkomen met goede slaapplekken. Natuurlijk wel geloot wie boven of beneden gaat slapen. Het zwembad was er helaas niet meer. Hier hadden wij zeker gebruik van gemaakt, want het kon niet zonniger. Ontbijten met z’n allen aan de lange tafel, net zoals met het avondeten. De dag doornemen werd ook hier gedaan en dankzij allerlei lekkers, zoals een zoutje en drank!!!, konden wij daarna goed slapen, om de volgende ochtend vroeg weer op pad te gaan. Dat lukte altijd wel, want de kerkklok liet zich elk half uur horen en om 06:30 uur sloeg hij zelfs iets meer dan 100 slagen en dat niet alleen op de zondag. Ook de goederentreinen naar Luik en weer terug naar Rotterdam of Antwerpen lieten zich ’s nachts goed horen.Onze gids en regelaar Rob had alles keurig voorbereid en zo maakten wij al deze dagen schitterende wandelingen door een evenzo mooi gebied. Wel zijn we even op cultureel gebied bezig geweest, want zaterdag stond Maastricht en de Sint Pietersberg op het programma. Het was tevens precies 75 jaar geleden dat het zuiden bevrijd werd door de Amerikanen en Canadezen en dit werd groots gevierd. De militaire jeeps konden wij bij het Vrijthof zien. Helaas was het hierdoor een beetje te druk om op een terras bier en vlaai te nuttigen. De trein naar Eijsden waar de auto’s stonden reed slechts 1 x per uur. Gelukkig stond er een uitnodigend bord bij een café in de Stationsstraat waardoor wij hier toch nog even wat lekkers konden drinken. Bijgekomen van alles wat we weer beleefd hadden deze dag, was het mogelijk om in het souterrain naar dassen te kijken, als zij zich tenminste zouden laten zien. Gelukkig na slechts 5 minuten, nadat wij allemaal heel stil waren, verscheen er 1 das. Daar bleef het na 1 uur geduld te hebben bij. Voordat wij zondag weer terug zouden rijden hebben wij eerst nog als afsluiting een laatste wandeling in deze omgeving gemaakt. Vooral het gele koolzaad gaf een schitterend uitzicht. Daar het dit weekend overal erg mooi weer was geweest, was het op de weg behoorlijk terug en was de geplande stop, die wij met z’n allen nog wilden maken mislukt. Zo ging ieder zijns weegs (lekker belgisch) Wij stopten bij de lekkere koffieboer vlak voor Zaltbommel en genoten van ons laatste samenzijn voor dit weekend. We hopen allemaal dat er nog meer van dit soort activiteiten mogen volgen. Het thuisfront had voor mij Japans bedacht en dat was zeker geen verkeerd plan.