Gisteren wandelden we vanaf het oude esdorp Valthe, een plaats met een rijke geschiedenis midden in het Drentse landschap. Vanaf onze verblijfplaats, slechts zo’n tweeënhalve kilometer verderop, liepen we richting het voormalige stationsgebouw, dat tegenwoordig dienstdoet als woonhuis. Toch herinnert het nog steeds aan de tijd dat hier de spoorlijn van Stadskanaal naar Ter Apel liep. Deze lijn was ooit van groot belang voor het vervoer van landbouwproducten en turf, maar in 1938 reed de laatste trein. De rails zijn al lang verdwenen, maar wie goed kijkt, herkent in het landschap nog altijd het tracé van de oude spoorbaan.
De route voerde ons eerst door het dorp zelf, met zijn kenmerkende brink, oude boerderijen en statige eiken. Al snel lieten we de verharde wegen achter ons en volgden we onverharde paden langs de akkers. Het is oogsttijd, vooral voor de aardappelen, en dat betekende hier en daar wat modderige stukken — maar gelukkig was het goed te doen, want de regen had zich de laatste dagen ingehouden.
In het aangrenzende Valtherbos werd de wandeling stiller en intenser. Tussen de dennen en eiken ligt hier een onderduikershol, zorgvuldig hersteld als herinnering aan de oorlogsjaren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was dit gebied toneel van spanning en gevaar: er stortten in de omgeving verschillende geallieerde vliegtuigen neer, en lokale verzetsgroepen hielpen onderduikers aan een schuilplaats in het bos. De stilte van nu contrasteert scherp met de verhalen van toen.
Even verderop, op een open veld, zagen we plots beweging — eerst twee, toen drie, en uiteindelijk zelfs vier herten die zich verscholen hadden in het hoge gras. Pas toen ze wegspoten, zagen we hoeveel het er werkelijk waren. Zulke momenten maken elke wandeling bijzonder.
Langs geploegde velden en bloeiende struiken vervolgden we ons pad. De zon liet zich helaas nauwelijks zien, waardoor de herfstkleuren van de bomen minder fel afstaken tegen de lucht. Op de grond echter vormden de gevallen bladeren een prachtig palet van rood, geel en bruin — een stille herinnering aan het seizoen.
Terug bij het startpunt lazen we op een informatiebord dat er in dit gebied nog meer wandelroutes te ontdekken zijn, onder meer richting de hunebedden bij Valthe en Exloo, waar de sporen van de prehistorie nog tastbaar aanwezig zijn. Een mooie reden om nog eens terug te komen — want in dit stukje Drenthe komt de geschiedenis bij elke stap tot leven.
