Nijmeegse 4 daagse 2017 Dag van Cuijk

De laatste dag alweer van de Nijmeegse 4daagse 2017. Wat hebben wij mooie dagen weer mee mogen maken. Vandaag was het ook met het OV weer goed gegaan. Op het station in Nijmegen waren de kiosken al gevuld voor de verkoop met alle soorten bloemen, maar die gladiolen zijn het meest gewild. Lekker rustig beginnend aan de laatste 30km. Na de brug over het Maas-Waalkanaal kwam Dennis Riebeek met Izzy, kleindochter van WIlma Riebeek ons begroeten. Samen aan de koffie en daarna een stuk meegelopen met Izzy op de rug van haar papa. Ja, dat vonden de toeschouwers allemaal wel heel apart en lief. Nou Izzy heeft het ook zeer gezellig geheid, wat een lieve meid. Maar goed toen weer aan het serieuze werk en gingen we richting Overasselt. Iedereen was weer op de been en met veel muziek en gezelligheid liepen we door dit plaatsje. Een oud vliegtuig kwam ook nog even over vliegen. Hier hebben wij geen pauze genomen, maar zijn daarna meteen doorgelopen via de dijk naar Heumen. Wat een mooi gezicht was dat, die sliert van allemaal wandelaars. Ook hier kwam wat overvliegen. Van Heumen naar Malden, waar de invoeging van de 40 en 50 km plaatsvindt. Omdat we verder nog niet gerust hadden, zochten we een plekje in Malden bij Liander, helaas niet welkom, toen gezellig bij de Veghelse wandelclub aangeschoven, die ook nog een dweilorkest liet spelen. De koffie was hier maar 1,00 euro en we kregen er nog een mars bij. Wat een gastvrijheid. Tja en dan 8,4 km te gaan via de Via Maldiola en de echte Via Gladiola. Maar eerst toch nog even langs het rustpunt van de KWBN voor de kersen, die hier uitgereikt werden, ook een chocolade energy reep kregen we, maar dat is niet echt slim, als je deze dan niet meteen opeet!!!!. Maar goed bij de Mac Donalds was het weer goed druk en ook de 101 kinderen van het Vfonds waren hier aan het samenstellen. De laatste loodjes

( 4 km) liepen wij achter het Schotse muziekkorps, die echt de hele tijd muziek bliezen, vooral met de doedelzakken en de trommels, knap hoor. Vlak voor de eindstreep is het gelukt om Anita Van Zuilen-Lustig te zien en haar man, komt door haar duidelijke uitleg en het rode shirt van haar man, of door de lengte van haar man. Zij had voor ons een mooie bos gladiolen gekocht, heel lief van haar. Op de Wedren werden wij gefeliciteerd en ontvingen wij onze medaille of het knoopje. Terug naar het station was wat moeilijker, omdat de weg dan niet meer voor iedereen open is. Via een loopbrug kom je aan de overkant. Hier kon je goed zien, hoeveel mensen er waren in dit gebied althans. Overal waar je verder ook liep waren er mensen. Dat hoort er helemaal bij. Op het station nog een mooie foto laten maken van de NS en toen Vincent Riebeek ook nog ontmoet met een verfrissing voor ons. Thuis werden Wilma en ik verrast door een bos gladiolen van David Visser en een paar mooie oorbellen ieder met de kleuren oranje en groen, zijn de de kleuren van de 4daagse. Nu lekker uitrusten en weer aan andere zaken denken, dan alleen het wandelen en het vroege opstaan. Maar wel wil ik iedereen bedanken, die zo lief is geweest om mijn FB berichten te lezen en erop te reageren etc. Dit houdt mij echt op de been en ook om het volgend jaar gewoon weer te doen.